2 oktober 2010
JeanneOpDonderdag
En toch zit het idee dat we een WIJ-LAND moeten worden in de lucht!
Op 21 september beleefde ik wel een heel bijzondere dag. Om kwart voor tien bracht de tram mij (via een ander dan verwacht traject, dit omdat het Prinsjesdag was!) naar de Grote of St. Jacobskerk in Den Haag waar de Prinsjesdagviering begon. Immers, in Den Haag zegt men, dit jaar al voor de 11e keer: “Prinsjesdag begint in de Grote Kerk!” In de aanwezigheid van vele parlementariers (mét hoeden!) werd daar de bezinningsbijeenkomst gehouden van verzamelde religies en levensbeschouwingen. Om met woorden en momenten van stilte, met muziek en zang, met rituelen en recitatie, stil te staan bij de betekenis van het parlementaire jaar. Het thema was veelzeggend in deze roerige politieke tijden: GELOOFWAARDIGHEID. Prachtig was deze bijeenkomst die ieder jaar weer mogelijk wordt dankzij de actie van vele vrijwilligers.
Maar de dag was nog niet voorbij: we spoedden ons naar de trein, en laat in de middag waren we terug in Enschede, waar 's avonds, om 7 uur, voor de 1e maal!, de universele viering van de VN-dag voor de Vrede werd gehouden, in de Grote of Jacobuskerk, op de Oude Markt. Het was een “levensbeschouwelijke ontmoeting voor mensen van alle leeftijden en achtergronden, om elkaar te bemoedigen boven de muren van alledag uit”. De burgemeester was er ook, en het idee dat wij een WIJ-STAD moeten worden werd in het midden gezet. Vertegenwoordigers van allerlei levensbeschouwelijke groepen ontstaken kaarsen aan de Wereldvredesvlam.
Een mooie ervaring: er is daar synergie tussen levensbeschouwelijke groepen! Inderdaad: we willen een WIJ-LAND, we willen een WIJ-STAD. Dat moet kunnen, de compassie zit immers in onszelf! Een hoopvol proces, ondanks alles. Het is fijn om er deelgenoot van te zijn.
Jeanne Traas (columniste voor Vrij Zicht Magazine - 23 september 2010)
