Het waren weer vijf mooie dagen. Vijf monniken uit het Sera Jey klooster in India bezochten de Zwanenhof in Zenderen om daar hun unieke Zandmandala voor Compassie te leggen. Alles verloopt volgens strenge regels. De opleiding om dit te mogen doen is zwaar. En dan zijn ze maanden van huis voor een Europese Tour of Compassion & Harmony.
Overal waar ze komen leggen ze in 4-5 dagen een zandmandala zoals deze. Of één van de 1000 andere die ze in hun repertoire hebben. Ze mogen wel wat variëren in kleur, zolang het zelfgemaakt zand maar gezegd is. Maar ze mogen zeker niet afwijken van de lijnpatronen. Als daarin ergens iets fout gaat, is het geen echte mandala.
Kijken hoe ze dit maken is al bijna net zo meditatief als het maken zelf. En het ritueel vernietigen na afloop doet altijd een beetje pijn. Maar ja, alles is vergankelijk, dat is hun boodschap. We hebben weer met velen genoten van hun aanwezigheid, hun bijzondere chanten - o.a. rondom de Wereldvredesvlam in de Wonne - en natuurlijk van hun verhalen en humor. Want het is ook gewoon gezellig!
Na de mooie ceremonie in de kapel van de Zwanenhof gaan we allemaal naar buiten om de zandmandala terug te geven aan de aarde. Daartoe wordt hij altijd uitgestrooid in water. Dat wordt dit keer de vijver voor de ingang. Het is even grijs en groezelig als het de hele week was, maar hun gele mantels en hoeden kleuren mooi bij het frisgroene gras. De monniken bidden en chanten nog wat om uiteindelijk het zand los te laten. En dan is het alweer voorbij.
We wensen ze nog een mooie tijd in Heijningen (26-28 oktober) en Italië en wensen ze alvast een behouden thuiskomst, straks in november. Hopelijk tot volgend jaar!
