De wereldvredesvlam is ontstaan uit zeven brandende vlammen. Deze zeven vredesvlammen zijn aangestoken in Europa, Noord- en Zuid-Amerika, Australie, Afrika, India en het Midden-Oosten. Door mensen die zich inzetten voor vrede. In India bijvoorbeeld, is de vlam ontstoken aan de eeuwige vlam die sinds Gandhi’s dood, ter nagedachtenis aan hem, brandt. In Nederland is de vlam voor Europa aangestoken door prinses Irene. De vlammen werden door verschillende luchtmachten overgevlogen naar Engeland, waar de vlammen verenigd werden in één World Peace Flame. Deze vlam brandt dag en nacht in Bangor (Wales) in een daarvoor geconstrueerd monument.
Een oude Navajo legende vertelt dat op het moment dat zeven vlammen uit alle windstreken worden verenigd in één vlam, een tijdperk van vrede zal aanbreken.
De World Peace Flame is vanuit Bangor verspreid over de hele wereld, is aangeboden aan politici, religieuze leiders en invloedrijke mensen en is vaak gebruikt om een internationaal congres te openen.
De kracht van de vlam
De wereldvredesvlam heeft miljoenen mensen verenigd om samen een vredige wereld te scheppen. En brandt in een groot aantal parlementen, universiteiten, ziekenhuizen, kerken, scholen en vredescentra over de hele wereld. De wereldvredesvlam heeft diverse onderscheidingen ontvangen en steunbetuigingen gekregen van enkele vooraanstaande wereldleiders.
De wereldvredesvlam zal ons verlangen naar vrede ondersteunen. En het monument heeft vooral tot doel dat het vragen oproept. Mensen worden vaak aangetrokken door vuur, je staat er even bij stil, je gaat je warmer voelen van binnen. Uiteindelijk is het licht en het stil zijn de kern van alle religies. Niet voor niets kun je in bijna elke kerk een kaars aansteken. Een kerk met kaarslicht ziet er gelijk heel anders uit dan een kerk zonder. Maar dat geldt ook voor thuis.
Licht is heel positief; of het nu zonlicht is of kaarslicht. Licht geeft een gevoel van warmte, troost en geborgenheid. Een gevoel van vrede. Het is een kracht die je niet ziet, maar die je onbewust wel ervaart. Juist daarom hoort de wereldvredesvlam te branden op een plek waar veel mensen komen, midden in een stad bijvoorbeeld. Het is een verrijking, die je eraan herinnert dat de vrede nog altijd in jezelf ligt.
