Als je vrede wilt moet je ergens beginnen. Vraag je voor jezelf eens af; wat had je gisteren, waar ben je nu en waar ga je naar toe?
Een vlam heeft twee kanten, die van verwoesting en die van warmte, liefde. Kan je het licht, de vlam in de ogen van de ander zien? Liefde op het eerste gezicht? Vuur vraagt om inspanning. Vuur is onze energie waarmee we dingen doen. In het donker rusten we uit, in het licht worden we actief. Zo kunnen we elkaar begroeten.
Je mag wel geweld gebruiken om vrede en rechtvaardigheid te handhaven, dan moet je eerst beginnen bij jezelf. Als jij met één vinger naar een ander wijst, wijzen er drie naar jezelf, daar ligt je werk. Als je eraan werkt die drie vingers onder ogen te zien, ontwikkel je.
Elk mens bevat de menselijke waardigheid die door God is gegeven en vanuit dat perspectief is ieder mens gelijkwaardig. Deze waardigheid hebben we echter in het bijzonder te danken aan het feit dat we een eigen vrije wil hebben en bewust keuzes kunnen maken.
Deze waardigheid en de vrije wil vereist van de mens een zekere verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid zit hem in het woord Islam, dat in de eerste plaats vrede betekent. Vrede met jezelf, vrede met je omgeving en vrede met God; drie aspecten van vrede die eigenlijk niet los van elkaar gezien kunnen worden.
Wat is vrede voor jou?
In een beeld is Vrede voor mij de zwarte steen in Mekka.
De Islam is een levenswijze. Dat betekent dat de Moslims bepaalde regels van de Islam in hun dagelijkse leven moeten toepassen om zich Moslim te kunnen noemen. Die regels zijn voor mij DE ZUILEN VAN DE ISLAM:
1. Ze spreken in het openbaar de geloofsbelijdenis uit. (de sjahada)
2. Ze bidden vijf keer per dag, met het gezicht naar Mekka, in de juiste houding. Het gebed (de salaat),
3. Ze vasten één maand per jaar, de Ramadan. (de saum)
4. Ze geven geld of voedsel aan de armen. (de zakat)
5. Ze proberen één keer in hun leven naar Mekka op bedevaart te gaan. (de hadj)
Ayhan Aktas (intermediair- bruggenbouwer), PITTTWENTE - Ambulant hulpverlener
29 maart 2011