Ik heb wel wat met kaarsen en vuur. Een kaarsje opsteken uit dankbaarheid, of om uitzicht te krijgen op een bepaalde situatie. De doopkaars, trouwkaars, kaars voor sacrament van de zieke, de vlammetjes die verschijnen op de apostelen. We hebben allemaal iets van een Goddelijke vonk. Het vuur brandend houden vanuit je midden en de vlam doorgeven. Er is niets zonder de zon en zo zijn we allemaal zonnekinderen.
We hebben allemaal een meervoudige identiteit, ik ben Christen, westerling, we kunnen elkaar aanzien in het licht. De vredesvlam symboliseert dat niemand buitengesloten is om lichtdrager te zijn. Dat dat besef mag helpen in huiselijke sfeer en in wereldlijke conflicten. Machteloosheid en compassie, mededogen, dat we het samen uithouden wanneer niets meer kan. De vlam kan verstilling brengen.
Herman Ueffing, Raad van Kerken Enschede
26 november 2010